27 mei 2019
 
Nou daar gaan we voor de 4e keer.
Ben weer benieuwd naar het infuus prikken.
Vorige keer ging het al minder goed.
Nou het was inderdaad weer een gemartel.
Na 6x proberen nog niet gelukt! pffffff...
Op naar de anesthesie.
Vanuit de lift in een bureaustoel op de gang gezet. Voor de klapdeuren van de operatiekamer. Zag mensen voorbij komen vanuit de operatiekamer. Gek hoor zit ik dan midden in het pad.
Hier was ik ook bijna half jaar geleden. In het half jaar al veel gebeurd.
Of ik niet zo wilde wiebelen.. een bureaustoel gaat alle kanten op maar goed ik zal het proberen. En dan wordt er ook nog in je geprikt. Ja joh blijf wel stilzitten hoor...
En weer ging het niet goed.
Pfff na 2x prikken dan toch gelukt maar wel op een rotplek. Binnenkant pols .
Maar gelukkig liep het infuus nu wel.
Toch maar nadenken over de picc lijn. Dan krijg je een 'vast' infuus in de bovenarm.
Dan kunnen ze meteen de kuur aankoppelen.
Maar moet wel weer onder verdoving.. op de poli/ rõntgen.
Wat een gedoe. Daar heb je het woord weer gedoe want dat is het!
Als het een beetje meezit kan het nog voor de volgende kuur in Hoogeveen anders moet ik hiervoor naar Emmen.
Maar dan is het 1x prikken en kunnen de 8 kuren zo aangekoppeld worden.
Scheelt toch een hoop stress van te voren! En zweethandjes...
Voor zowel mij als voor de verpleegkundigen.
Mooi dat er toch nog weer een andere oplossing voor is al kan dit ook nog weer wat nadelen hebben.
Maar we gaan er vanuit dat het goed blijft zitten!
De kuur zelf ging weer goed. Ben er weer niet ziek van of andere gekke bijwerkingen gelukkig, maar wel weer een slaperige dag!
Op naar nummer 5!

Het plaatsen van de picc lijn

Dinsdag 4 juni

Vandaag gaan ze een zogenaamde picc lijn plaatsen.
Ben best wel weer wat zenuwachtig. Weer het onbekende. Een picc lijn is een centraal infuus dat in de bovenarm geplaatst wordt. Het uiteinde van.
de lijn komt in de grote holle ader in de borstkas, net boven het hart.
Oké dat is best een eng idee eigenlijk vond ik.
Maar ik ben er nu eenmaal dus doorzetten. Straks heb je er gemak van Bee. Geen geprik meer voor het infuus dat is het doel.
Ik moest op een tafel gaan liggen.
Mijn arm werd eerst gedesinfecteerd en kreeg een mooi pink kleurtje. Hoe toepasselijk!
Na wat uitgelegd te hebben gekregen werd er een groen operatiekleed over me heen gelegd. Oeps serieuze shit . Alleen mijn linkerarm stak eruit. Hallo mag ik ook nog ademen. Ja er werd een soort van tentstok opgezet zodat mijn gezicht vrij kwam..Pfff gelukkig want ik ben nog wel een beetje claustrofobisch 😁. Maar had een mooi uitzicht op het echo scherm... hmmm helaas geen mooie film of zoiets. Kan ik straks mijn ader op zien. Leuk zeg! 😳.
Aan de andere kant werd alles in gereedheid gebracht voor het plaatsen van de picc lijn. Ik hoorde 2 verpleegkundigen praten want er was een eentje bij die dit voor de 2e keer zou doen. Hmmm oké heb vertrouwen Bee. Ze moet het toch een keer leren. Gelukkig was zij niet diegene die uiteindelijk de picc lijn ging plaatsen. Ze moest alleen het voorbereidende werk doen. Helemaal goed haha.
Zo alles ligt nu klaar. De arts wordt opgeroepen.
Na wat gepraat te hebben was het allemaal wat meer ontspannen. We hadden het over de verpleegkundige dat ze dit vandaag voor de 2e keer zelf deed waarop de arts zei ach voor mij is het plaatsen van de picc lijn de eerste keer maak je geen zorgen. Hij had wel humor daar hou ik wel van. Kan hem altijd nog een slag met die arm geven natuurlijk, picc lijn in zijn smoel haha.
Oké begin maar. Ik keek naar het scherm ader werd opgezocht. Ogen dicht. Ik hoef dat niet te zien.
De arm werd verdoofd. Toch nog weer geprik maar dat is waarschijnlijk de laatste keer.
Ik voelde van die picc lijn gelukkig niks. Wel dat die lijn naar binnen geschoven werd maar niet pijnlijk. Alleen het idee hè...blijf het gek vinden daar kwam de heldin weer naar boven.
Maar het is gelukt! Fijn! Heb het weer doorstaan! Ben opgelucht!
 
De volgende dag kreeg ik weer een kuur. Was benieuwd hoe het zou gaan. Eerst wordt de lijn doorgespoeld en de pleisters eraf gehaald. Dat is nog wel een secuur werk. Dan wordt het schoongemaakt. Maar daarna wordt het infuus direct aangekoppeld. Zo dat gaat een stuk makkelijker!
Inmiddels ook alweer een volgende kuur gehad en het scheelt echt een hoop stress. Ook voor de verpleegkundige wel fijn lijkt mij. Het opzoeken van een ader wordt namelijk steeds lastiger hoe verder je in de kuren komt.
Ik vind het ideaal zo!
Ben nu op de helft van de 12 wekelijkse kuren dus het schiet nu mooi op. Kan na volgende week echt al gaan aftellen.
Gelukkig heb ik op wat kleine dingetjes na weinig bijwerkingen van deze kuren.
Vrijdag weer bloed afnemen om te kijken of de bloedlichaampjes nog voldoende zijn. Vorige keer was mijn hb wel veel te laag. Mocht dat nog zo zijn dan krijg ik nog even een zakje bloed. Maar zou ik wel van opknappen denk ik. Kan allemaal via de piccliijn! 👍
Daarna een gesprekje met de oncologische verpleegkundige voor de uitslagen.
Ben benieuwd!
Nu een paar dagen rust!
Later! 🙋‍♀️

even een bericht tussendoor

28 juni 2019

 

Deze week niet een geweldige week gehad wat betreft mijn fitheid.  Darmen van slag.  Mijn gezicht lijkt wel een krentenbol. Zoveel jeugdpuistjes heb ik nog niet eens gehad in mijn puberteit.  En zo krijg je er steeds 'gratis' wat bij.

Het wordt tijd dat de kuren afgelopen zijn. Maar ik moet nog 4x. De laatste loodjes, zoals men zegt, wegen het zwaarst.

4x lijkt niet vaak meer. Word ook wel 'blij' van die gedachte hoor. Maar kan mij niet snel genoeg gaan. En hopen dat ik niet al teveel bijwerkingen meer krijg. Gelukkig geen tintelingen in handen en voeten dus dat is al fijn.  Dus niet klagen maar dragen zeg ik dan maar...

Ondertussen controle gehad bij de mammapoli, een half jaar na de operatie . Achteraf best voorbij gevlogen. Voor zover te zien lijkt het goed.  Maar dat zegt me niet al teveel. Geen foto's of scan gemaakt. De vorige keer voelde ik zo ook niks. Nou ja maar vanuit gaan dat het goed is.  In december krijg ik weer verdere controle.

Ook moest ik deze week voor het erfelijkheidsonderzoek naar het UMCG in Groningen. Op de warmste dag van de week heerlijk weer een dagje vertoeven in het ziekenhuis. Het waren vooral veel vragen die ik moest beantwoorden.  Daarna nog even bloedprikken. Kon helaas niet via de priklijn dus toch nog weer geprik. Maar dat ging verder goed.

Nu wachten op de uitslag. Dat duurt ongeveer 2 tot 4 maanden.

In de afgelopen maanden is er veel gebeurd. Helaas ook nog weer slecht nieuws gekregen in de familie . Mijn schoonvader heeft te horen gekregen dat hij alvleesklierkanker heeft. Dit hakt erin. Voor hem is het een heel ander verhaal. Ik ben straks bijna klaar met kuren en voor hem begint de 'ellende '. En een heel ander toekomstbeeld.

Daarom stelt het van mij niks meer voor. Ik weet wel ik zit in een pittig traject maar als het goed is is het bij mij straks klaar maar hij krijgt waarschijnlijk de kans niet eens meer. Wat een ongelooflijke rotziekte is het ook!

Ons gezin krijgt het wel voor de kiezen. Het jaar 2019 is niet ons jaar.

 

Inmiddels zijn we alweer 2 kuren verder, gaat nu echt snel. De laatste keer bloedprikken voor de kuren is geweest. Ik was weer goedgekeurd. Tot nu toe gaat alles volgens schema en ben ik 22 juli klaar met deze kuren.  Het aftellen is nu echt begonnen. De vlag kan bijna uit. Daarna moet ik nog wel de hormoontherapie voor 5 jaar volgen en afwachten hoe ik daar op reageer. Maar dat zien we dan wel weer! De wekelijkse bezoekjes naar het ziekenhuis zijn dan in ieder geval voorbij. Zal me ook nog wel raar aankomen.  Je wordt zo geleefd en dan hoef je heel even 'niks' meer....

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.