6 april 2019
 
Inmiddels heb ik de 3e kuur gehad.
De bloedlichaampjes hebben zich goed gedragen dus mocht weer door.
Deze keer ging ik ook weer geheel gewapend naar het ziekenhuis.
We gaan niets veranderen. De vorige keer ging dat heel goed. We weten niet wat er nu geholpen heeft maar we gooien gewoon alles weer in de strijd.
Infuus prikken ging deze keer al in 1x goed. Dat was al een goed begin.
En het chemische oranje goedje liep weer.
En dat ging ook mooi vlot.
Kirsten was deze keer mee en we hebben er een gezellige ochtend van gemaakt met thee en koekjesπŸ™ˆπŸ˜‹
Na een paar uur kon ik weer naar huis.
Maar weer afwachten hoe ik er deze keer op reageer.
Maar ik voelde me goed. Wel wat slapjes maar verder oké!
En...het bleef goed gaan.
Terwijl ik dit schrijf is het wel 5 uur in de ochtend want slapen gaat niet goed.
Door bepaalde medicatie tegen misselijkheid word je een beter hyper.
Wat tegen het ene helpt werkt het ander weer tegen.
Maar.... nog steeds niet kostend boven de wc hangen! Poeh fijn.
Zo is het allemaal te doen.
Nog 1x de zware kuur en dan zijn we daar vanaf
Hopen op nog weer wat goede dagen!
En daar maar weer van genieten! πŸ˜πŸ™‹‍♀️!

Controle bloedwaarden

16 april 2019
 
Vandaag weer voor controle van de bloedwaarden
Een uur voordat ik bij de oncoloog moet zijn ' even' langs de prikpoli.
Laat dat even maar weg...
Wat een wachtrij.
Maar gelukkig mag ik voor omdat ik een afspraak met een arts heb.
Ik zie ze allemaal kijken...
Maar goed ik heb liever ook niet die afspraak met die arts.. dan had ik ook geen kanker!
Maar niks van aan trekken.
Door het lange wachten voor het prikken werd een kop koffie met cake aangeboden...
Koffie en cake hmmmm ... doet me eigenlijk denken aan een andere 'aangelegenheid' πŸ˜”πŸ™ˆ
Ach het is een leuk gebaar. Er maar even van genieten.
Moet nu toch ook wachten tot het lab de uitslag heeft.
Weer bekenden gesproken en de tijd was zo om.
Op weg naar de oncoloog.
Ben benieuwd... hopelijk gaat het door

De waarden waren goed!
Zag er keurig uit dus ik mag weer door naar ronde nummer 4.
De laatste zware kuur.
De volgende dag de laatste injectie na de kuur.
Tuurlijk is het een stukje wat ik af kan sluiten, maar dan begint er weer een volgend deel.
Wekelijks een kuur, 12 weken lang.
Nee je wordt er waarschijnlijk niet zo ziek van. Dat niet...
Maar wel andere gekke bijwerkingen.
Vooral heel moe en suf..
En neuropatische pijnen.. Fijn vooruitzicht.
Ach misschien valt het mee. We gaan het weer meemaken. Geen lichaam is gelijk en reageert hetzelfde.
Eerst de 4e nog doorkomen en dan deze afsluiten. Paar dagen weer wakker liggen. Weer slap voelen...niet lekker voelen.
Moe voelen maar ook weer goede dagen meemaken.
Op naar donderdag! πŸ’ͺ

 De 4e chemo

18 april 2019

Ik ben weer in het ziekenhuis
Ik ben zenuwachtig
Ik ben er klaar mee
Ik heb geen zin
Ik ben het zat
Ik moet
Ik ga er weer voor
Ik hou me sterk
Ik ben het niet altijd
Ik ben meestal vrolijk
Ik ben het ook wel eens niet
Ik zit klaar voor de chemische rotzooi
Ik hoop niet ziek te worden
Ik sluit weer een deel af
Ik zie wel tegen de andere 12 op
Ik ben benieuwd
Ik ben er nog niet
Ik kan het niet alleen
Ik ben blij met de steun om me heen!
 
Ikke ikke ikke ...
Wel wat egoïstisch hè.
Maar vandaag voel ik me me even zo!
Morgen is het vast weer beter!
Op naar de volgende 'serie'.

Hopelijk genieten van de paasdagen en het mooie weer komend weekend! πŸ‡πŸ”πŸ³πŸŒž

Start Paclitaxel kuren

5 mei 2019
 
Vandaag is het bevrijdingsdag . Weer een dag waarop we feest mogen vieren.
Tuurlijk is het een feestdag. Vier het leven.
Maar wat gaan we doen. Ik heb er geen kracht voor.
Ik heb de afgelopen weken ziek geweest. Van de chemo maar kreeg er ook nog griep bij.
Met koningsdag in bed gelegen. Ook geen feest gevierd.
Gelukkig nog wel redelijk fit de verjaardag van Demi kunnen vieren. 20 jaar!
Maar morgen moet ik fit zijn.
De serie van 12 gaat beginnen...
Afgelopen vrijdag weer bloed geprikt en ik ben weer goedgekeurd.
Elke maandag kuren.
Zal iets lichter zijn dan die andere 4.
Maar wat is lichter. Hoe ga ik er op reageren.
Het zal de eerste keer weer een 'test' zijn.
Ja ik laat het maar weer op me afkomen...
We gaan er weer voor.
12 weken is zo voorbij. Toch?
Achteraf gaat alles snel. Maar als je er voorstaat...
Niet teveel bij nadenken. Gewoon doordoen. Het moet! Wederom geen keus.
 
 
En dan is het maandag 6 mei, Gert is jarig. Weer een feestdag. Vier het leven. Daar heb je 'm weer!
Voordat we naar het ziekenhuis gaan eten we al vast een gebakje. Stel je voor dat ik weer ziek wordt dan gaat het gebakje aan mijn neus voorbij.
Smaakte goed.
En dan op naar het ziekenhuis.
Ben wel weer zenuwachtig. Hoe ga ik er weer op reageren.
Infuus prikken. Ook niet mijn ding. Ach voor wie wel. De stoel weer achterover.
Het prikken ging weer redelijk goed gelukkig.
Beetje witjes maar kreeg weer snel kleur op mijn wangen.
Het infuus loopt. Eerst weer een medicijn wat ik toegediend krijg. Daar kun je direct van in slaap vallen werd er gezegd. Gezellige verjaardag was het toch al niet. Maar we kregen visite in het ziekenhuis.. dus had het best druk. Ik bleef wakker.
Niet moe te krijgen ..
Na ruim 3 uur mocht ik weer naar huis. 's middags thuis kreeg ik de dip wel.
Ik was erg slaperig dus viel al snel in slaap.
De dag daarna was ik hyper. Komt ook weer door een ander medicijn dat door het infuus zat.
Me maar even uitleven in huis. Ook nog weer ergens goed voor 😁.
Niet ziek of slap. Maar niet te vroeg juichen..
Bij die andere kuren kwam het ook nog een paar dagen later ..
Maar gelukkig bleef het goed gaan. Als deze kuren allemaal zo gaan dan is het allemaal redelijk te doen. Dan zeg ik; nog maar 11 te gaan...
De dagen daarna ben ik dus goed doorgekomen.
Vrijdag nog naar de vrijmibo geweest op het werk. Even op kantoor geweest en toen zag ik mijn werkplek weer en dat was best gek.
Je wilt zo graag weer normaal maar dat kan nog niet. Dat was even een 😞 momentje.
Daarna een leuke avond gehad. Veel mensen gesproken.
Maar was blij dat ik gegaan was.
De volgende dag had ik het thuis even gehad met dit hele gedoe . Soms moet je het er even uitgooien.
Verder nog even met vrienden gezeten en zondag moederdag en lekker uit eten geweest met het gezin. Dat was al met al best een druk weekend en dan was het zo maar weer maandag....
De 2e kuur staat te wachten. Toch weer zenuwachtig voor het prikken maar het ging in 1x goed!!! Zo die zit weer. Laat maar weer lopen.
Deze keer was mijn zus Wiska mee. Lekker veel gekletst en de tijd vloog weer voorbij.
Na 3 uur gingen we weer naar huis en tot nu toe gaat het nog steeds zoals de vorige keer...
Fijn hoor! De stuiterdag weer gehad en de komende dagen maar kijken of het goed blijft gaan.
Komt vast goed!
Het is zo weer maandag! Tot de volgende keer maar weer! πŸ™‹‍♀️